devorto

devorto
dē-verto or dēvorto, ti, sum (in MSS. often confounded with diverto), 3, v. a. and n.
I.
Act.
A.
To turn away, turn aside any thing:

comites suo hortatu,

Luc. 6, 317:

acies,

id. 2, 470:

ventura fata suo cursu,

id. 6, 591; cf. Aur. Vict. Caes. 38.— Far more freq.,
B.
Pass. with mid. force, to turn one's self aside; and with esp. reference to the term. ad quem, to turn or betake one's self to any place; to turn in, put up at (in the latter sense esp. freq. in Plaut., whereas Cicero commonly uses the act. form; v. under no. II.).
1.
Prop.:

si qui Cobiamacho (vico) deverterentur,

Cic. Font. 5, 9:

juvat ire jugis, qua nulla priorum Castaliam molli devertitur orbita clivo,

Verg. G. 3, 293: deverti ad amicos suos, Cato ap. Fest. p. 234, 26 Müll.:

devortitur apud suum paternum hospitem,

Plaut. Mil. 2, 1, 56:

apud aliquem,

id. ib. 2, 2, 85; so Liv. 42, 1, 10; cf.

ib. § 7: ad me in hospitium maximum,

id. Poen. 3, 3, 60; cf.

in amici hospitium,

id. Mil. 3, 1, 146; id. Ps. 4, 2, 6:

huc in tabernam,

id. ib. 2, 2, 63:

intro domum,

id. Stich. 4, 1, 29; cf. Ter. Phorm. 2, 1, 82:

in hortos in quibus devertebatur, pergunt,

Tac. H. 3, 11.—
2.
Trop., to resort to, have recourse to (very rare):

ad magicas artes,

Ov. A. A. 2, 425:

meas ad artes,

id. M. 9, 62.—
II.
Neutr. (i. q. no. I. B.), to turn or go aside from any place or any direction; to turn or go towards; to turn in, put up, lodge anywhere.
1.
Prop.:

viā devertit,

Liv. 44, 43: viā, Plin. [p. 566] Pan. 52 fin.:

devertere ad cauponem, ad hospitem,

Varr. R. R. 3, 4, 9; Cic. Div. 1, 27, 57:

ad aliquem,

id. Fin. 5, 2; id. Att. 10, 16 fin.:

ad villam Philemonis,

id. Fam. 7, 18, 3; cf.:

ad se in Albanum,

id. Mil. 19, 51:

ad villam suam,

id. ib.:

in villam suam,

id. Off. 2, 18 fin.:

domum regis hospitis,

id. Deiot. 6, 17:

Massiliam,

id. Phil. 13, 6; cf.

Interamnam,

Tac. H. 2, 64:

Rhodum,

Suet. Tib. 12 et saep.—With apud (late Lat.; cf. deversor): in pago apud familiares devertimus, Ap. M. 4 init.; cf. id. ib. 10, p. 238, 14.— Absol.:

itineris causa ut deverterem,

Cic. Att. 3, 7.—
2.
Trop. (very rare):

sed redeamus illuc, unde devertimus,

have digressed, Cic. Fam. 12, 25, 4; so Liv. 35, 40:

in haec devertisse non fuerit alienum,

Plin. 2, 7, 5 fin. (Sillig, divertisse).

Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. . 2011.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”